زیست پذیری پلی اتیلن سبک، 1: بررسی اثر افزودن نشاسته، مواد اکسو و پلی لاکتیک اسید بر استحکام

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 ایران، اهر، دانشگاه آزاد اسلامی˓ واحد اهر، گروه مهندسی شیمی

2 دانشکده مهندسی شیمی و نفت - دانشگاه تبریز

چکیده

در دنیای امروزی استفاده از پلیمر ها  روز به روز بیش­تر می­ شود. ازآنجایی که دورریزهای آن­ ها در طبیعت  قابل تجزیه نمی­ باشند بنابراین در طبیعت انباشته می­ شوند که این امر موجب آلودگی محیط زیست و بد شدن چهره طبیعت می­شود. یکی از روش ­هایی که به تازگی مطرح شده است، تهیه پلیمر زیست تخریب پذیر می باشد. در این پژوهش پلی اتیلن سبک به عنوان نمونه انتخاب شده و در آزمایشگاه توسط اکسترودر به صورت فیلم در آورده شد. از مواد نشاسته، مواد اکسو˓ پلی لاکتیک اسید و مخلوط آ­­ن­ها به عنوان زیست تخریب­ پذیرکننده استفاده شد و  اثر آن­ ها بر ویژگی­ های فیزیکی و مکانیکی  فیلم پلی اتیلن سبک بررسی شد. مقایسه نتیجه­ ها نشان داد نشاسته باعث افت زیادی در ویژگی­ های مکانیکی پلی اتیلن سبک می شود. در حالی که افزودن  اکسو و پلی لاکتیک اسید، باعث افت کمی در ویژگی­ های مکانیکی شد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


[1] Kargarzadeh H., Huang J., Lin N., Ahmad I., Mariano M, Dufresne A., Thomas S., Galesski A., Recent Developments in Nanocellulose-Based Biodegradable Polymers, Thermoplastic Polymers, and Porous Nanocomposites, Prog. Polym. Sci., 87: 197-227 (2018).
[2] Sevim K., Pan J., A Model for Hydrolytic Degradation and Erosion of Biodegradable Polymers, Acta Biomat., 66: 192-199 (2018).
[3] Schwarts S.S., “Plastics Materials and Processes”, Van Norstrand Reinhold Press (1982).  
[4] Dyson R.W., “Engineering Polymers”. Chapman & Hall: New York, (1990).
[5] Yashchuk O.F.S., Portillo, Hermida. E.B., Degradation of Polyethylene Film Samples Containing Oxo-Degradable Additives, Proc. Mat. Sci., 1: 439-445 (2012).  
[8] Hill S., Plastics Refuse to Degrade Quickly, Mat. World, 7: 135-136 (1999).
[9] Hakkarainen M., Ann-Christine A., Environmental Degradation of Polyethylene, Long Term Prop. Polyol., 1: 177-200 (2004).
[10] Emo C., Corti A., Swift G., Biodegradation of Thermally-Oxidized, Fragmented Low-Density Polyethylenes, Polym. Degrad. Stab., 81: 341-351 (2003).
[11] Day M., Thermal Analysis of Some Environmentally Degradablepolymers, J. Therm. Anal. Calorim, 52: 261-274 (1998).
[12] Goheen M., Wool P.R., Degradation of Polyethylene-Starch Blends in Soil, J. Appl. Polym. Sci., 42: 2691-2701 (2003).
[13] Ruhul MA, Basel F, Sharkh A, Al-Harthi M, Surface Microstructure Study of Polyethylene Blends for Developing Environmental Degradable Plastic Bags, J. Chem. Eng., 27: 8-11 (2012).
[14] Hakozaki J, Ishikawa Y, Development in the Technology of Degradable Plastics, JETI, 38: 52-56 (1990).
[15] Wiles D.M., “Controlled-Lifetime, Environmentally Degradable Plastics Based on Conventional Polyethylenes”, Int. Plas. Add.  Mod. Conf., (1998).
[16] Veethahavya K.S., Rajath B.S., Noobia S., Kumar M., Biodegradation of Low-Density Polyethylene in Aqueous Media, Proc. Env. Sci., 35: 709-713 (2016).
[17] Shah B., Bandopadhyay S., Bellare R.J., Environmentally Degradable Starch Filled Low-Density Polyethylene, Polym. Degrad. Stab., 47: 165-173 (1995).
[18] Roper H., Koch H., The Role of Starch in Biodegradable Thermoplastic Materials, Starch-Strech, 42: 123-130 (1990). 
[20] Kumar K.A., Awasthi S.K., Eco-Friendly Plastics for a Niche Market, Pop. Plas. Pack., 43:
53-62 (1998). 
[22] Xu Y., Ren X., Hanna M., Chitosan/Clay Nanocomposite Film Preparation and Characterization, J. Appl. Polym. Sci., 99: 1684-1691 (2005).
[23] Martínez-Romo A., Gonzalez-Mota R., Soto-Bernal J.J., Rosales-Candelas I., Investigating the Degradability of HDPE, LDPE, PE-BIO, and PE-OXO Films under UV-B Radiation, J. Spec., 1: 1-6 (2015).
[24] Kotiba H., Mosab K., Fawaz D., Poly(Lactic Acid)/Low-Density Polyethylene Polymer Blends: Preparation and Characterization, Asia-Pac. J. Chem. Eng., 7: 310-316 (2012).
[25] Aboulkas A., El Harfi K., Bouadili A.E., Thermal Degradation Behaviors of Polyethylene and Polypropylene. Part I: Pyrolysis Kinetics and Mechanisms, Energy Convers. Manage., 51: 1363-1369 (2010).