1
گروه مهندسی نفت، دانشکده مهندسی نفت و پتروشیمی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
2
گروه مهندسی معدن، دانشکده مهندسی معدن، عمران و شیمی، دانشگاه صنعتی بیرجند، بیرجند، ایران
چکیده
لزوم حفظ روند تولید در مخازنی که وارد نیمه دوم عمر خود شده اند، دانشمندان را متوجه روش های ازدیاد برداشت کرده و در نتیجه روش های نوینی در این زمینه ظهور کرده اند. روش سیلاب زنی با آب مغناطیسی به عنوان یک فناوری سبز و سازگار با محیط زیست، از جمله روش های نوین معرفی شده در این زمینه بوده و روش سیلاب زنی با پلیمر نیز سالیان درازی است که استفاده میشود. هدف اصلی این مطالعه ترکیب دو روش پیش، برای افزایش راندمان روش سیلاب زنی است. بنابراین آب مغناطیسی به عنوان حلال برای پودر پلیمر استفاده شده و سپس پدیدههای سطحی شامل زاویه تماس و کشش سطحی مورد بررسی قرار گرفته است. تأثیر چهار عامل زمان مغناطیسی شدن، شدت میدان مغناطیسی، مدت زمان گذشته پس از مغناطیسی شدن و غلظت پلیمر بر روی پدیدههای سطحی مذکور مطالعه شده اند. نتیجهها نشان دادند که تمامی فاکتورهای فوقالذکر به جز زمان مغناطیسی شدن تأثیر زیادی بر روی کشش سطحی داشته و فقط شدت میدان مغناطیسی اثر چشمگیری بر زاویه تماس دارد. این نتیجهها اثبات میکند که سیلاب زنی با محلول پلیمری تهیه شده با آب مغناطیسی نه تنها بر جابهجایی ماکروسکوپیک بلکه بر جابهجایی میکروسکوپیک نیز بسیار اثرگذار می باشد و می تواند منجر به تقویت اثر سیلاب زنی با پلیمر شود.