1
گروه مهندسی معدن-دانشکده فنی و مهندسی-دانشگاه آزاد اسلامی واحد سیرجان
2
گروه مهندسی معدن-دانشگاه فنی مهندسی-دانشگاه آزاد اسلامی واحد سیرجان
3
مهندسی فرایند-شرکت صنعتی معدنی گل گهر
چکیده
تراکم پذیری دوغاب نقش بسیار چشمگیری در عملکرد تجهیزات پیشرفته آبگیری مانند تیکنرهای خمیری و فیلترها دارد. از آنجا که تراکم‌پذیری دوغاب‌های معدنی تابع نیروهای بین ذرات است، مطالعه این نیروها می‌تواند برای یافتن راه‌حل عملی برای بهبود تراکم‌پذیری موثر باشد. یکی از روش‌های بهبود تراکم‌پذیری دوغاب‌های معدنی، استفاده از مواد شیمیایی (سطحسازها، Surfactants) بمنظور تغییر نیروهای بین ذرات است. در این پژوهش تاثیر سطح‌سازهای آنیونی سدیم دو دسیل سولفات (SDS) و سدیم لوریل اتر سولفات (SLES) بر تراکم‌پذیری و قابلیت فیلترشوندگی باطله فراوری سنگ آهن و نیز مکانیسم عملکرد این دو سطح‌ساز بررسی شد. بدین منظور آزمایش‌های قیف بوخنر برای ارزیابی تاثیر سطحسازها بر تراکم‌پذیری و فیلترشوندگی دوغاب انجام شد. سپس برای ارزیابی برهمکنش احتمالی بین سطح‌ساز و فلوکولانت آزمایش‌های ته‌نشینی انجام شد. نهایتا بمنظور ارزیابی مکانیسم عملکرد این سطحسازها اندازه‌گیری پتانسیل زتا، ارزیابی شکل قطره و انجام آزمایش‌های FTIR و TG-DTA مد نظر قرار گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از این دو سطح‌ساز آنیونی SDS و SLES تأثیر معناداری بر کاهش رطوبت کیک فیلتر دارند. همچنین نرخ مصرف بهینه این مواد حدود 90 گرم بر تن بود و میانگین کاهش رطوبت در کیک فیلتراسیون حدود 3٪ بدست آمد. همچنین نشان داده شد که این دو سطح‌ساز با تغییر پتانسیل زتا و ایجاد آبرانی سطوح جامد، موجب بهبود تراکم پذیری دوغاب می‌شود. نهایتا اینکه در حضور این دو سطح ساز در کنار فلوکولانت، سرعت ته‌نشینی بطور چشمگیری بهبود یافت بطوریکه بیش از پنج برابر افزایش یافت. این نتایج نوید بخش این نکته است که استفاده از این سطحسازها موجب بهبود تراکم پذیری دوغاب (در تیکنرهای خمیری و فیلتراسیون) می‌شود و بازیابی آب بیشتر از باطله فراوری سنگ آهن ممکن می‌شود. بدین ترتیب با استفاده از SDS و SLES استفاده از روش‌های پیشرفته انباشت باطله مانند Stacking و دستیابی به معدنکاری پایدار محقق می‌شود.
)