استفاده از روش های ترسیب هیدروکسیدی و احیایی در جدایش ناخالصی های آهن، آرسنیک و آنتیموان از محلول لیچ کانسنگ سیلیکاته همی‌مورفیت

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

گروه مهندسی معدن، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه ولی عصر رفسنجان، رفسنجان، ایران

چکیده

هدف از انجام این تحقیق، جداسازی ای ناخالصی‌های آهن، آرسنیک و آنتیموان از محلول لیچ کانسنگ سیلیکاته روی با استفاده از روش های ترسیب شامل ترسیب هیدروکسیدی ازطریق تغییر pH و ترسیب احیایی با تغییر پتانسیل اکسایش/کاهش می‌باشد. به-این منظور، مقدمتاً با بهره‌گیری از الگوی طراحی آزمایش نسبت به ترسیب هیدروکسیدی و متعاقباً ترسیب احیایی اقدام گردید. شرایط بهینه حذف این ناخالصی‌ها با حداقل اتلاف یون‌های روی، ضمن بکارگیری دو روش فوق‌الذکر، در حضور Ca(OH)2، 5/4 =pH، دمای °C 70، زمان 40 دقیقه برای ترسیب هیدروکسیدی و 5/0گرم بر لیتر پودر روی، دمای °C 60 و زمان 60 دقیقه، برای ترسیب احیایی، حاصل شد. در این شرایط اکثر ناخالصی‌ها از جمله 98درصد یونهای آهن و آرسنیک، بیش از 80 درصد یون‌های آنتیموان و حدود 5/60 درصد یون‌های مس به عنوان اصلی‌ترین ناخالصی‌های همراه از محلول لیچ حذف شدند. همچنین در این فرآیند تنها 63/5 درصد از یون‌های روی ضمن ترسیب سایر ناخالصی‌ها، اتلاف گردید. به این ترتیب، عمده ناخالصی‌های موجود در محلول باردار قبل از بکارگیری روش استخراج حلالی، با انجام یک پیش تخلیص موفق، از سیستم حذف شدند. نتایج نشان داد پارامتر pH و نوع عامل ترسیب، بیشترین تأثیر را در فرایند ترسیب داشته‌اند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات