جمع آوری و سوزاندن گازهای اضافی در فلر (گاز مشعل) به عنوان یکی از ابزارهای ایمنی و کنترل فشار در فرآیندهای نفت، گاز و پتروشیمی شناخته میشود. اما این گازها معمولا از ارزش حرارتی بالایی برخوردار هستند و از آنها میتوان به عنوان خوراک در واحدهای صنعتی دیگر به منظور تولید فرآوردههایی با ارزش افزوده استفاده کرد، در حالی که سوزاندن آنها سبب انتشار گازهای گلخانهای و آلایندههای هوا، آلودگی صوتی و بوی نامطبوع و به نوعی هدردادن منابع اقتصادی نیز میگردد. روشهای گوناگونی به منظور بازیابی گازهای مشعل و استفاده مجدد از آن ارائه شده است، ازجمله: افزایش فشار و تزریق، واحدهای NGL، تولید LNG و CNG، فرآیند GTL و تولید مواد شیمیایی و تولید انرژی الکتریکی. انتخاب روش مناسب ملزم به بررسی معیارهای مختلفی است که در بیشتر مطالعات تنها به دو عامل اصلی میزان حجم گاز و فاصله تا بازار مصرف پرداخته شده است. اما عوامل مهم دیگری نیز در فرآیند بازیابی و بکارگیری گاز همراه میادین نفت و فلر وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرند. در این مطالعه با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی روشهای گوناگون بازیابی و بکارگیری گاز مشعل طبقهبندی و بررسی شده است. نتایج نشان میدهد که در بین این روشها فرآیند مصرف گاز برای تولید انرژی الکتریکی از اهمیت ویژهای برخوردار است.