تأثیر روش‌های سنتز تلقیح تر و سل-ژل و حضور هیدروکربن‌های رقابتی بر اکسایش دی‌بنزوتیوفن در حضور نانوکاتالیست تیتانیا-سیلیکا

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

2 آزمایشگاه کاتالیست و نانومواد-دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز-دانشگاه علم و صنعت ایران

3 عضو هیأت علمی گروه پژوهشی محیط زیست، پژوهشگاه نیرو، تهران، ایران

چکیده

فرآیند گوگردزدایی اکسایشی به کمک کاتالیست‌های هتروژن به ‌عنوان یک روش مکمل نویدبخش برای فرایند گوگردزدایی هیدروژنی از سوخت‌های هیدروکربنی مایع جهت حذف ترکیبات گوگردی مقاوم آنها به شمار می‌رود. در این تحقیق‌ کاتالیست تیتانیا-سیلیکا با بارگذاری 10 درصدوزنی تیتانیا به عنوان فاز فعال، با دو روش صنعتی ساخت کاتالیست‌ها یعنی سل-ژل و تلقیح تر سنتز شده و عملکرد آنها در فرآیند گوگردزدایی اکسایشی دی-بنزوتیوفن مورد بررسی و مقایسه قرارگرفتند. گوگردزدایی اکسایشی در دمای پایین C°50 و فشار اتمسفریک و نسبت مولی 5= O/S و با نسبت جرمی سوخت مدل به کاتالیست برابر با 100 انجام شد. با مقایسه‌ی عملکرد نمونه-های کاتالیستی مشخص شد که میزان تبدیل دی‌بنزوتیوفن در حضور کاتالیست تهیه شده به روش سل-ژل بیشتر بوده به گونه‌ای که قادر بود در مدت زمان کوتاه 30 دقیقه پس از شروع واکنش به تبدیل 100 درصد دی‌بنزوتیوفن دست یابد. در ادامه تأثیر حضور ترکیبات رقابت کننده نیتروژن‌دار (ایندول و کوئینولین) و اولفینی (سیکلوهگزن) بر روی فرایند گوگردزدایی اکسایشی دی‌بنزوتیوفن با کاتالیست بهینه مورد ارزیابی قرار گرفت. بیشترین و کمترین تأثیر منفی به ترتیب برای سیکلوهگزن و کوئینولین مشاهده شد. در انتها به منظور شناسایی بهتر ویژگی‌های فیزیکی-شیمیایی کاتالیست‌ها و یافتن رابطه ساختار با عملکرد آنها از آنالیزهای تعیین مشخصات مانند جذب و دفع نیتروژن و تبدیل فوریه مادون قرمز بهره گرفته شد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات