بررسی تجربی تاثیر حضور نانوذرات TiO2 و Fe2O3 بر جذب / واجذب CO2 در محلول متیل دی اتانول آمین

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

2 گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

3 'گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

چکیده

در این مطالعه، از دو نانوذره TiO2 و Fe2O3 به منظور افزایش بازده فرآیند جذب و واجذب کربن دی اکسید بهره‌گیری شده است. بر این اساس، دو نانوذره ذکر شده در کسر وزنی‌های مختلف و با به‌کار گیری محلول متیل دی اتانول آمین با کسر وزنی 10 درصد، در فرآیند جذب و واجذب کربن دی اکسید، در یک برج حباب‌دار مورد مطالعه قرار گرفتند. در این راستا، ضمن بررسی پایداری نانوسیالات با استفاده از پتانسیل زتا ، نتایج تجربی بدست آمده برای فرآیند جذب و واجذب کربن دی اکسید در حضور نانوذرات ذکر شده، گزارش شد. نتایج بدست آمده نشان داد که هرچند هر دو نانوذره در بهبود بازده فرآیند جذب بطور موثری عمل کردند، با این حال نانوسیال TiO2 با کسر وزنی 0/1% به دلیل پایداری بالاتر، حداکثر بازده را ارایه کرد. بطوریکه در نهایت منجر به افزایش میزان جذب کربن دی اکسید تا 28/4% نسبت به حلال پایه شد. علاوه بر این بررسی‌های صورت گرفته در فرآیند واجذب نشان داد که هرچند ماهیت فلزی نانوذرات Fe2O3 در افزایش بازده واجذب کربن دی اکسید به میزان قابل توجهی اثرگذار بوده است، اما پایداری پایین‌تر آن‌ها نسبت به نانوذرات TiO2 در نهایت منجر به تاثیر کمتر آن‌ها در فرآیند

 

احیاءنانوسیالات بکارگرفته شد. بر این اساس، نتایج بدست آمده نشان داد که حداکثر بازده واجذب کربن دی اکسید در حضور نانوذرات TiO2 با کسر وزنی %0/05 به میزان 25/8% و در حضور نانوذرات Fe2O3 با کسر وزنی %0/05 به میزان 24/5% در دمای 70 درجه سانتی‌گراد بوده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

نشریه شیمی و مهندسی شیمی ایران

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 01 خرداد 1401

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار