گروه شیمی، دانشکده و پژوهشکده علوم پایه، دانشگاه جامع امام حسین(ع)، تهران، ایران
چکیده
کاتالیست دیب وتیل تین دی لورات به عنوان یکی از کاتالیستهای مهم قلع طی سه دهه اخیر در صنعت تهیه پلییورتان مورداستفاده قرارگرفته است.. در این پژوهش سنتز دیبوتیلتیندیلورات (DBTDL) با استفاده از دیبوتیلتیندیکلرید و دیبوتیل تین دی اکسید در شرایط دمایی و حلالهای گوناگون انجام شد. در تمام روشها لوریک اسید به عنوان ماده ضروری در فراهم آوردن لیگاند لورات مورداستفاده قرار گرفت. نتیجه ها نشان داد از بین این روشها بهترین راندمان (95%) مربوط به استفاده از حلال تتراهیدروفوران در دمای محیط (ماده اولیه دی بوتیل تین دی کلرید) و حلال تولوئن در دمای بازروانی (ماده اولیه دی بوتیل تین دی اکسید) است. تعیین مشخصه های فراورده واکنش با استفاده از روشهای دستگاهی IR, 1H-NMR, 13CNMR انجام شد. مطالعه سینتیکی واکنش پخت پلییورتان در حضور DBTDL.، با بررسی اثر دما بر سرعت واکنش فرایند پخت در حضور کاتالیست تجاری و کاتالیست سنتزی انجام شد. برای این منظور اندازه گیری تغییر شدت پیک جذب ایزوسیانات ([1]IPDI) در فرکانس کششی cm-12266 توسط طیف بینی IR در دماهای گوناگون انجام شد. با استفاده از دادههای بهدستآمده از بررسی اثر دما، افزون بر ثابت سرعت، میزان پیشرفت واکنش و انرژِی فعال سازی واکنش پخت پلییورتان در حضور دو نوع کاتالیست تجاری و سنتزی محاسبه شد. مقدارهای انرژی فعالسازی با استفاده از کاتالیستDBTDL تجاری و سنتزی به ترتیب 09/65 و 09/54 کیلوژول بر مول به دست آمد.