1
گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی ،دانشگاه گیلان، رشت، ایران
2
مهندسی شیمی-دانشکده فنی-دانشگاه گیلان
3
دانشگاه گیلان
چکیده
در این تحقیق، جذب سطحی فسفریک اسید از محیط آبی در سیستم ناپیوسته توسط جاذب‌های مختلفی نظیر پوست گندم و پوست موز ، در دماهای مختلف (298، 308 و 318 کلوین) مورد بررسی قرار گرفته است. از آنالیزهای FTIR و SEM به ترتیب به منظور تعیین گروه‌های عاملی موجود در ساختار جاذب‌ها و جزئیات سطح جاذب‌ها استفاده شد. در آزمایش‌های جذب، اثر پارامترهای مهم نظیر زمان تماس، مقدار جاذب، دما و غلظت اولیه اسید بر کارایی فرآیند جذب مورد بررسی قرار گرفت. زمان تعادل برای پوست گندم و پوست موز 50 دقیقه تعیین گردید. مقدار بهینه جاذب برای پوست موز و پوست گندم 3 گرم (به‌ازای 50 میلی‌لیتر از محلول) تعیین شد. بررسی اثر دما نشان داد، که با افزایش دما برای هر دو جاذب، درصد جذب فسفریک اسید کاهش یافته است. مدل‌های مختلف هم‌دمای جذب، نظیر لانگمویر، فروندلیچ، تمکین و دوبینین-رادوشکویچ برای تحلیل داده‌های تعادلی در دماهای مختلف به‌کار گرفته شد که برای پوست موز هم‌دمای لانگمویر و فروندلیچ و برای پوست گندم، هم‌دمای فروندلیچ بیشترین مطابقت با داده‌های تجربی دارا می‌باشد. برای توصیف سینتیک جذب، مدل‌های سینتیکی مختلف (شبه مرتبه اول، شبه مرتبه دوم، الوویچ و مدل نفوذ درون‌ذره‌ای) انتخاب شد و مدل شبه مرتبه دوم برای هر دو جاذب بیشترین سازگاری را با داده‌های تجربی داشت. پارامترهای ترمودینامیکی مانند تغییرات انرژی آزاد گیبس استاندارد جذب (ΔGͦ ads)، تغییرات آنتالپی استاندارد جذب (ΔHͦ ads) و تغییرات آنتروپی استاندارد جذب (ΔSͦ ads) با استفاده از ثابت‌های تعادل در دماهای مختلف محاسبه شدند. مقادیر منفیΔGͦ ads در همه دماها نشان‌دهنده خودبه‌خودی بودن جذب فسفریک اسید توسط جاذب‌ها می‌باشد و مقادیر منفی ΔHͦ ads نشان داد که جذب فسفریک اسید روی جاذب‌ها گرمازا است.
)