1
دانشکده مهندسی شیمی، دانشکده فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2
پژوهشکده چرخه سوخت هستهای، پژوهشگاه علوم و فنون هستهای، تهران، ایران
چکیده
در این مطالعه، توانایی باکتری سودوموناس پوتیدا در جداسازی تلوریم به روش جذب زیستی از محلولهای آبی مورد بررسی قرار گرفت. از روش یک عامل در یک زمان برای بررسی تأثیر pH و از روش سطح پاسخ (RSM) با طرح مرکب مرکزی (CCD) برای ارزیابی و بهینه سازی تأثیر پارامترهای عملیاتی زمان تماس، مقدار جاذب و غلظت اولیه ی تلوریم بر فرایند جذب زیستی استفاده شد. نتیجهها نشان داد که مدل درجه دوم پیشنهادی با ضریب همبستگی 937/0=2R ضمن پیش بینی مناسب رفتار فرایند، مقادیر غلظت اولیه تلوریم mg/L 109، مقدار جاذب g/L 17/1 و زمان تماس 94 دقیقه را به عنوان نقاط بهینه در 5/8pH تعیین نمود. بیشترین ظرفیت جذب جاذب در شرایط بهینه ذکر شده mg/g1/10 به دست آمد. داده های تجربی با هم دماهای لانگمویر، فروندلیچ، تمکین و دوبینین- رادشکویچ بررسی شد. افزون بر این، سینتیک جذب زیستی مورد ارزیابی قرار گرفت. مطالعههای هم دماها نشان داد که هم دمای فروندلیچ با ضریب همبستگی 991/0=2R بیشترین تطابق را با داده های تجربی دارد که بیانگر چندلایه بودن فرایند جذب و ناهمگن بودن سطح جاذب است. بیشینه ظرفیت جذب باکتری سودوموناس پوتیدا با مدل دوبینین-رادوشکویچ mg/g 63/19 به دست آمد. مطالعههای سینتیکی نشان داد که جذب تلوریم بسیار تند بوده و ظرفیت جذب در 15 دقیقه به بیشترین مقدار خود می رسد. سرانجام، این پژوهش کارایی روش سطح پاسخ در مدل سازی و بهینه سازی فرایند جذب زیستی تلوریم توسط باکتری سودوموناس پوتیدا را تأیید کرد.