1
گروه مهندسی شیمی، دانشکده انرژی، دانشگاه صنعتی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
2
گروه مهندسی شیمی، دانشکده انرژی، دانشگاه صنعتی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
چکیده
ویسکوزیتهء نسبتا بالای مایعات یونی پروتیک، کاربردهای صنعتی آن‌ها را در فرایندهای جداسازی دی‌اکسیدکربن محدود می‌کند. بدین منظور، عملکرد جذب تعادلی دی‌اکسیدکربن در محلول آبی مایع یونی عامل دار شده با اسیدامینهء گلایسین به نام مونواتانول‌آمین‌گلیسینات، [MEA][Gly]، در محدودهء دمایی 15/303-K 15/323 و فشارهای تعادلی مختلف مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که در دمای ثابت K15/313، با افزایش حضور آب در محلول از80% به 95 % وزنی، ظرفیت جذب دی‌اکسیدکربن از (mol/mol) 36/1 به (mol/mol) 24/2 بهبود می‌یابد که معادل 64% افزایش در میزان بارگذاری است. همچنین، با استفاده از یک معادلهء درجه دوم، مقادیر عددی بارگذاری دی‌اکسیدکربن برحسب فشار جزیی دی‌اکسیدکربن برای همه غلظت‌های حلال بدست آمد، به‌گونه‌ای که نتایج محاسبه‌شده تطابق خوبی با نتایج حاصل از آزمایشات داشت. علاوه بر این، اندازه‌گیری چگالی و ویسکوزیته محلول [MEA][Gly]، درمحدودهء دمایی 15/303-K 15/323 نشان داد که باکاهش حضور آب در محلول، مقادیر آن‌ها به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای افزایش می‌یابد. سپس، با استفاده از معادلات تجربی و همبستگی داده‌های تجربی، مقادیر چگالی و ویسکوزیته برحسب دما و کسر مولی مایع یونی تخمین زده‌شد. همچنین، با استفاده‌از معادله کلازیوس-کلاپیرون، مقادیر گرمای جذب دی‌اکسیدکربن در محلول آبی مایع یونی مورد مطالعه، تعیین شد. در نهایت، مطابق نتایج معلوم شد که اگرچه [MEA][Gly] به عنوان یک جاذب نوین در فرآیندهای جداسازی دی‌اکسیدکربن معرفی می‌شود، لیکن، غلظت‌های بالای این حلال، به دلیل ویسکوزیته بالای آن، غلظت مناسبی جهت جذب و جداسازی دی‌اکسیدکربن نیست.
)